‘’Kula bela gelmez Hak yazmayınca. Hak bela yazmaz kul azmayınca.’’ Peki nedir bela? Deprem, sel, yangın hepsi tamam lakin İstanbul’da yaşayanların başında öyle bir bela var ki saydıklarımın hepsi o belanın yanında hiç kalır.
Bir dostunuz size her sabah saat sekizde randevu verse fakat saat dokuzda gelse ve aynı dostunuz size her akşam saat beşte randevu verse fakat altıda gelse ne yapardınız? Cevap gayet basit ikinci gün tüm dostluk ilişkilerinizi gözden geçirir ve en iyi ihtimal ile kendisi ile olan ilişkinizi kesersiniz.
Sadece sabah iş yerine gidip akşam eve dönenler için ortalama iki saat; gün içinde hareket edenler için ise çok daha fazla zamanı trafikte geçmektedir. Yani ömrümüzün yüzde yirmiden fazlasını çalan bu trafik belası bence başımızdaki en büyük bela. Sadece İstanbul için değil birçok büyük şehir için bu bela söz konusu.
Hatırlarsanız Kasım 2012 tarihinde: İstanbul Ulaşım Haberleşme ve Güvenlik Teknolojileri San. ve Tic. AŞ (İSBAK) Genel Müdürü Kasım Kutlu, “İstanbul, sanılanın aksine, toplu taşımayı kullanan bir kent, buna rağmen trafik sıkışıklığı nedeniyle yıllık kayıp 5 milyar 40 milyon lirayı buluyor” dedi. Demek ki sadece ömrümüzü değil aynı zamanda paramızı da çalıyor bu trafik belası.
Bayramlarda büyükleri ziyaret etmek külfet oldu. Akşam bilmem neredeki amcalara veya diğer akrabalara gitmek zulüm oldu. Hafta sonu hava güzel çocukları alıp bir hava alalım mı dediniz? Nerede? Sahilde bir çay içelim: sadece trafik üç saat. Cesaretiniz varsa afiyet olsun. Önceden Cuma günü trafiği derdik şimdilerde 365 gün 6 saat trafik.
Gelelim yazımın başındaki atasözüne; biz nasıl bir azgınlık yaptık ki Hak Teala başımıza böyle bir bela verdi? Bunun cevabını ben vermeyeceğim çünkü bu çok şıklı bir cevap. Herkes kendince bir cevap bulur.
Yetkililerin yaptığı açıklamada yıllık yaklaşık 1,2 milyar dolar yatırım planlanmış. Bu da bu günkü kurla yaklaşık 2 milyar TL yapar. Bizim cebimizden trafik sebebiyle her yıl 5 milyar TL çıkıyor ancak planlanan yatırım yıllık 2 milyar TL . Bu hesaba göre bence yetkililerin hesapları çok yanlış. Her daim zarardayız; hem maddi hem manevi.
Toplu taşıma araçları ise iki kere zulüm. Onları kullanırken insanlıktan çıkıyorsunuz. Kim kimin üstünde belli değil. Hangisi olursa olsun yanaşan araca binme yarışı insanlık adına en büyük utanç.
Tüm sivil toplum kuruluşları kendince sebeplerden dolayı yürüyüşler düzenliyor. Bu konu tüm İstanbul halkının en büyük sıkıntısı lakin itiraz eden yok. Galiba ‘’Beyin devamlı uyaranlara bir zaman sonra ket vurur’’ kuralı burada işliyor. Kısacası kanıksadık anlaşılan.
Vallahi çok söze gerek yok baştaki atasözü her şeyi anlatıyor. Benim duam ‘’Rabbim cümlemizi cümle belalardan muhafaza eylesin’’
Kalın sağlıcakla.